Κοράνα, Χαρ Γκόμπιντ

(Har Gοbind Khorana, Παντζάμπ 1922 –). Αμερικανός βιοχημικός, ινδικής καταγωγής. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Παντζάμπ και, αφού βραβεύτηκε στη χώρα του, πραγματοποίησε τη διδακτορική του διατριβή στο πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ (Αγγλία), γνωρίζοντας ταυτόχρονα τον δυτικό πολιτισμό. Στη συνέχεια (1948-49), πέρασε έναν χρόνο στη Ζυρίχη (Ελβετία), πραγματοποιώντας τις μεταδιδακτορικές του σπουδές. Ύστερα από μία σύντομη περίοδο στην Ινδία, επέστρεψε στην Αγγλία, όπου έμεινε στο Κέιμπριτζ από το 1950 έως το 1952· κατά το διάστημα αυτό, ενδιαφέρθηκε για τις πρωτεΐνες και τα νουκλεϊκά οξέα. Το 1952 πήγε στο Βανκούβερ, όπου εργάσθηκε στο πεδίο των νουκλεϊκών οξέων και των φωσφορικών εστέρων με βιολογικό ενδιαφέρον, και το 1959 δημοσίευσε με τον Τζον Μόφατ τη σύνθεση του συνενζύμου Α. Από το 1960, μετέφερε την ερευνητική του ομάδα στο Ινστιτούτο για την έρευνα των ενζύμων, στο πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν, οπότε και απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα. Τέλος, από το 1970, ο Κ. κατέχει την έδρα του καθηγητή βιολογίας και χημείας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) των ΗΠΑ. Το 1968, ο Κ. μοιράστηκε με τους Μάρσαλ Νίρενμπεργκ και Ρόμπερτ Χόλι το βραβείο Νόμπελ φυσιολογίας και ιατρικής, για την ερμηνεία του γενετικού κώδικα και τον ρόλο του στην πρωτεΐνοσύνθεση. Διεξήγαγε μαζί με τον Μ. Νίρενμπεργκ έρευνες σε θέματα γενετικής και αποκρυπτογράφησε τον γενετικό κώδικα με τη βοήθεια της παρασκευής συνθετικών πολυνουκλεοτιδίων. Το 1970, η ομάδα του πραγματοποίησε άλλη μία σπουδαία ανακάλυψη, με τη δημιουργία του πρώτου συνθετικού γονιδίου. Από το 1980, ο Κ. ασχολείται με τη χημεία και τη βιολογία της ροδοψίνης, του φωτοϋποδοχέα των ραβδίων του οφθαλμού.